Het hoesje van mijn autosleutel

Op het bureaublad valt mijn in het oranje uitgedoste autosleutel mij op. In de begindagen van Facebook in België, of toch in de begindagen dat ik een profiel had, kwam  je wel eens aanbiedingen tegen van het type dat zowel intrigeerde als argwaan wekte. Op het eerste zicht nutteloze prullaria werden als hoogstnoodzakelijk voorgesteld. Bij aankoop werd het volledige verkoopsproces binnen de Facebookpagina afgehandeld. In de media werd vaak gewaarschuwd om vooral niet op dergelijke advertenties in te gaan. Toch deed ik het. Het was een annonce voor hoesjes voor autosleutels. Een online aanbieder verkocht siliconen jasjes voor de autosleutels van zowat alle modellen van alle merken. Een volslagen idioot product, zou je denken, en dat dacht ik toen ook. Vier euro vijfennegentig, verzending - wellicht uit China - inbegrepen. Dat bedrag vond ik voldoende klein om het risico te lopen op niet-levering en bij kredietkaartfraude zou de bank toch alles terugbetalen. Enkele dagen later viel mijn hoesje in de bus. Ik moet me even opgewonden gevoeld hebben als bij mijn eerste online aankoop in de jaren negentig. Ik herinner me dat de advertentie geen melding maakte van de unieke voordelen die zo’n omhulsel je zouden kunnen opleveren, in marketingjargon ‘USP’s’ genaamd (Unique Selling Propositions), maar eenvoudigweg ‘hoesjes voor autosleutels’ voorstelde. Vandaag kan ik de USP’s zelf met gemak opsommen: ik zie mijn sleutel dankzij de oranje kleur van het vestje sneller liggen, ik maak sneller het onderscheid tussen mijn reservesleutel en mijn hoofdsleutel, de silicone zorgt ervoor dat mijn autosleutel minder snel uit mijn hand of van tussen mijn tanden valt. Het is één van de weinige gadgets waarvan het verlies mij emotioneel zou raken. Het zou mij meer raken dan het gedoe om mijn autosleutel, die ik dan waarschijnlijk ook kwijt ben, te vervangen. Maar vooral: het maakt mijn sleutel tot mijn sleutel.