Schrijf - Schrijfles - Schrijfsels

Het vliegtuig steeg stipt om twintig uur vijfendertig op. De lucht was donkergrijs. Hij keek verschrikt en voelde de druk in zijn oren toenemen. Plots was daar de zon en ging het vliegtuig weer horizontaal vliegen. Het maakte hem op slag rustiger. De stewardess kondigde aan dat ze zometeen met allerlei lekkers zou rondgaan. Naar dat lekkers was het voor hem op elke vlucht uitkijken. Een gin-tonic, hoe klein ook, smaakte hem op het vliegtuig altijd beter. Toen ze zijn eerste gin-tonic uitschonk, morste ze door een heftige luchtzak. Na zijn tweede gin-tonic voelde hij zich ontspannen. Zijn zakje chips kraakte net als de stem van de kapitein die iets zou aankondigen. Op het scherm zag hij dat ze boven Nuuk vlogen. Hij had nog nooit van Nuuk gehoord. Hij zou er ook nooit meer iets van horen.

Op het bureaublad valt mijn in het oranje uitgedoste autosleutel mij op. In de begindagen van Facebook in België, of toch in de begindagen dat ik een profiel had, kwam  je wel eens aanbiedingen tegen van het type dat zowel intrigeerde als argwaan wekte. Op het eerste zicht nutteloze prullaria werden als hoogstnoodzakelijk voorgesteld. Bij aankoop werd het volledige verkoopsproces binnen de Facebookpagina afgehandeld. In de media werd vaak gewaarschuwd om vooral niet op dergelijke advertenties in te gaan. Toch deed ik het. Het was een annonce voor hoesjes voor autosleutels. Een online aanbieder verkocht siliconen jasjes voor de autosleutels van zowat alle modellen van alle merken. Een volslagen idioot product, zou je denken, en dat dacht ik toen ook. Vier euro vijfennegentig, verzending - wellicht uit China - inbegrepen. Dat bedrag vond ik voldoende klein om het risico te lopen op niet-levering en bij kredietkaartfraude zou de bank toch alles terugbetalen. Enkele dagen later viel mi...

Eind achttiende, begin negentiende eeuw schreef Xavier de Maistre, geboren in het Koninkrijk Piedmont-Sardinië (nu Frankrijk) het boekje “Reis door mijn Kamer” waarin hij ons meeneemt door zijn kamer aan de hand van voorwerpen en de herinneringen die ze bij hem oproepen terwijl hij - vaak filosofische - gedachten met ons deelt. Xavier de Maistre vulde er zijn tweeënveertig dagen huisarrest mee. Die had hij te danken aan een onregelmatig uitgevochten duel. De Nederlandse auteur J.M.A. Biesheuvel schreef aan het einde van de twintigste eeuw een boek met dezelfde titel waarin hij ook hetzelfde doet: de voorwerpen in zijn kamer en de eraan gekoppelde herinneringen beschrijven. De heer Biesheuvel deed dit niet uit noodzaak (tenzij – wie weet – een innerlijke, maar daar kan ik mij niet over uitspreken), maar mijns inziens omdat hij graag en goed schreef en er ook zijn brood mee verdiende. Mijnheer Biesheuvel overleed in 2020. Mij leek het een goede oefening in schrijven om hetzelfde te doen ...